مرکز خاتم الانبیاء املش

رزرو ثبت نام کلاس های سال 1403 اغاز شدجهت ثبت نام در رشته مورد نطر خود با  شماره 33690745 تماس بگیرید

 

    

کارگاه گلخانه هیدروپونیک پیش ثبت نام

در کارگاه گلخانه هیدروپونیک استانداردهای زیرآموزش داده می شود:

حرفه های آموزشی :

کشتکار هیدروپونیک، باغبانی، سبزیکاری، تکثیر و پرورش گیاهان آپارتمانی

مشخصات مربی / مربیان :

نام و نام خانوادگی
مدرک تحصیلی
پست الکترونیک
حسن آذرون
کارشناسی ارشد زراعت شناسایی و مبارزه با علفهای هرز
azaroon53@yahoo.com
حسن آذرون

تجهیزات موجود در کارگاه

تصاویر کارگاه

معرفی کارگاه

کشت هیدروپونیک

اصطلاح هیدروپونیک (Hydroponicum) اولین بار بوسیله Gericke پیشنهاد شد که او موفق گردیده بود در کالیفرنیا تولید نباتات را در معیار تجارتی بدون استفاده از خاک از رشد اولیه تا مرحله باردهی نشان دهد. این اصطلاح مجموعه‌ای است از یک لغت یونانی Hydro یعنی آب و کلمه لاتین Ponero یعنی جای دادن که بطور خلاصه مفهوم قرار گرفتن چیزی در آب از آن استنباط می‌گردد.

از زمانی که Gericke در سال 1929 امکان کشت تعدادی از نباتات را بدون استفاده از خاک تا مرحله تکامل و باردهی آنان به ثبوت رساند تا امروز که در نقاط مختلف جهان تولید با روش آب‌کشت به صورت تجارتی معمول گردیده، فکر دانشمندان و متخصصین به تکامل این روش و رفع نواقص آن مشغول بوده است. دستگاه یا ظرفی که Gericke از آن استفاده کرد در حقیقت جعبه‌ای یود که به جای درب آن یک ورق توری قرار داشت. روی توری بستر بذور و زیر آن مقداری فضای خالی و بعد از فضای خالی محلول غذایی در کف محفظه واقع می‌شد. نبات پس از سبز شدن در بستر بذر که از جنس سنگریزه یا ماده دیگری غیر از خاک بود ریشه خود را از سوراخهای توری عبور داده و ریشه پس از طی فضای خالی زیر توری خود را به محلول غذایی می‌رساند. با پاشیدن آب یا محلول غذایی روی بستر بذر ، رطوبت برای رشد بذر و جلوگیری از خشک شدن آن قسمت ریشه که داخل محلول غذایی قرار نداشت، تامین می‌گردد. به علاوه با تبخیر مختصری که از سطح محلول غذایی و یا در اثر محلول‌پاشی از بالای توری حاصل می‌شد درصد رطوبت فضای زیر توری تا سطح محلول غذایی را بالا نگه داشته و از خشک شدن ریشه‌های واقع در این قسمت جلوگیری می‌گردید. ضمنا این ریشه‌ها حداکثر دسترسی به هوا را داشتند.

مزایای کشت هیدروپونیک:

- حذف مراحل شخم زدن و آماده سازی زمین

- کاهش آلودگی از جانب خاک برای گیاه

- صرفه جویی در مصرف آب

- صرفه جویی در هزینه کارگری از جمله تسطیح، مبارزه با علفهای هرز و ...

- پیش رسی در محصولات کشاورزی

- کاهش هزینه های سوخت، کاهش مصرف سموم کشاورزی

- و تولید محصولات با کیفیت بالاتر و بازار پسندی بیشتر و همچنین افزایش تولید(عملکرد بالاتر نسبت به سایر روشهای تولید)